قسمت سوم
بعضی از مشکلات رسم الخط فارسی
الف ) ننوشتن صداهای کوتاه
ب ) نوشتن حروف عربی ( ث ، ح ، ذ ، ص ، ض ، ط ، ظ ، ع ، غ ) که صدای معادل آنها در فارسی کنونی نیست.
البته نوشتن واژه ها به این شکل این حسن را دارد که واژه های اوستایی و عربی موجود در زبان فارسی با شکل درست خود نوشته می شوند و خواننده ی اهل تحقیق با دیدن آنها می تواند ریشه و واژه های هم خانواده ی آنها را شناسایی و بررسی کند و همچنین می تواند متن عربی را تا حدودی بهتر بخواند. در زبان اوستایی مخارج صداهای <<ث>> و <<غ>> وجود داشته است. واژه های عربی با مخارج بالا ( ث ، ح ، . ) در زبان فارسی فراوان هستند و حتی شکل های جدیدی پیدا کرده اند که در عربی نیست یا معنی آن تفاوت می کند.
در رسم الخط سورانی از حروف << ح ، ع ، غ >> استفاده شده، اما بقیه حذف شده اند.
در مورد حروف بالا چند نکته از جلد اول کتاب << سبک شناسی >> استاد ملک الشعرای بهار ذکر می گردد.:
<< مخرج : حا ، صاد ، ضاد ، طا ، ظا ، عین و به قولی قاف در حروف فارسی از قدیم الایام نبوده است. >> ( صفحه ی 9 )
<< حرف غین ، در لغات فارسی بوده است. یعنی در عهد ساسانیان این حرف اوستایی را به صورتی که نمودیم مشاهده می نمائیم. چون تاغ و باغ و بغ و مغ ، ولی امروز این حرف را تنها در خط می نویسیم. >> ( صفحه ی 191 )
صدای << غ >> گرچه در فارسی از بین رفته ، اما در کردی باقی مانده است. در کردی کرمانشاهی واژه های دارای این صدا را به دو صورت تلفظ می کنند. گاهی آن را تبدیل به << خ >> می کنند ، مثل << باغ >> ( باخ ) ، << داغ >> ( داخ ) ، << غم >> ( خم ) ، . و گاهی به همان صورت عربی و اوستایی خوانده می شود. مثل <<بغداد>> ، << غریق >> ، <<غریب>> ( غریو )
محل فروش کتاب مثل و اصطلاح کردی غلامرضا بدری
نوشتنِ کردی کرمانشاهی با الفبا و رسمالخط فارسی
نوشتن کردی کرمانشاهی با الفبا و رسم الخط فارسی
ضرب المثل کردی کرمانشاهی اصطلاح کردی کرمانشاهی ضرب المثل و اصطلاح کردی کرمانشاهی
، ,فارسی ,عربی ,های ,واژه ,ی ,واژه های ,رسم الخط ,در زبان ,در فارسی ,ح ،
درباره این سایت